BÜYÜMEYİ BAŞARAMADIM

BÜYÜMEYİ BAŞARAMADIM...

07/11/2021 tarihinde yazdığım bir yazıyı koymak istedim....

Büyümeyi başaramadım. 

Beni korkuların ve takıntıların kontrol eden bir zihnin mücadelesiyle yıllarımı verdim. Başardığım her şey sadece kendime boş bir ispattan öteye gidemedi. Hiçbir zaman mutlu olamadım. Akademik başarıymış, çıkan bir kitapmış, bir sınav notuymuş, bir kızın elini tutmanın oyuncak zaferlerden öteye gidememesinin tek nedeni Sezen Aksu’nun şarkısında olduğu gibi yaşımın hala on yaşında 99 depreminde yıkılmak üzere olan apartmanda üçüncü katta balkondan salonun camına atlamak zorunda kalırken yıldızların ne kadar yakınımızda olduğunu fark ettiğim o anda kalmış olması. Ondan sonra büyüme hızım bedenime yetişemedi bir türlü, kabullenmek istemedim ve büyüme mücadelem herkesten çok farklı bir yönde ilerledi. 

Hayal gücümün derinliklerinde yazdığım hikayelere, bilgisayar oyunlarına, abudik gubidik fantastik diyarlara ve süper kahramanlara tutundum ve dış dünyadan kendimi soyutladım. Zaten ne kadar yaşayacaktım ki ölüp giderim diyordum, ama baktım lise bitmiş, üniversiteye geçmişim, baktım o da bitiyor, öğretmen olmuşum, hop başka olayların içine girmişim, ama kendimle olan mücadeleme bir türlü son noktayı koyamamışım. Alfabedeki harflerin neredeyse yirmisini söyleyemeyen ben, gece korkuları, çekingenlik, bakımsızlık, başarısız dersler kendimin en kötü halini gördüm ve onu artık tamamen geçmişte bir yerlere bıraktım. 

Büyüdüğünü anladığın an tek kelime ile geliyor, o da kontrol. Ben ne istersem oyum, ne yazarım ne akademik dünyadan biriyim ne öğretmenim ne bir hayat arkadaşıyım, insanlar adımı hala inatla yanlış söylüyor olsalar da ben bu saydıklarımın hiç birisiyim, ben sadece Gürhan’ım ve bundan sonra beni hiçbir korku hiçbir takıntı hiçbir hayalin kontrol etmesine izin vermeyeceğim, en gerçek halimle korkusuz, büyümüş ve tek başıma yettiğim yere kadar yaşayacak olan bir ben var. 

Ben varken var dünya ben yokken varsın olmasın…